Jak można uratować wybity ząb?
W wyniku urazów często dochodzi do złamania lub wybicia zęba. W przypadku drugiej z wymienionych sytuacji ząb wypada z dziąsła razem z korzeniem. Chociaż mogłoby się wydawać, że trudno taki ząb uratować, w rzeczywistości jest to możliwe, jednak duże znacznie ma czas i właściwe postępowanie. Przede wszystkim jak najszybciej należy udać się na pogotowie stomatologiczne, a wybity ząb przechowywać w odpowiednich warunkach. Najlepiej jest trzymać go w ustach pod językiem uważając na przypadkowe połknięcie. Inne rozwiązania to umieszczenie go w mleku lub roztworze soli fizjologicznej ? takie działanie zwiększa szanse na powodzenie, bo skutecznie chroni ząb przed różnego rodzaju zanieczyszczeniami.
Złamanie zęba
Do złamania zęba zazwyczaj dochodzi na skutek urazu, a ten problem nierzadko dotyczy dzieci z wychylonymi jedynkami, chociaż nie jest to regułą. W takiej sytuacji liczy się czas, stąd też należy jak najszybciej skorzystać z pomocy stomatologa, który podejmie decyzję, czy ząb warto zachować, czy też lepszym rozwiązaniem będzie leczenie kanałowe ? duże znaczenie ma w tym przypadku stopień obnażenia miazgi. Kiedy wypadek ma miejsce późnym wieczorem, albo w dniu, gdy gabinety dentystyczne nie działają, warto udać się na pogotowie stomatologiczne działające również nocą ? jest ono dostępne w niemal każdym dużym mieście. Takie rozwiązanie pozwoli uzyskać szybką pomoc i z całą pewnością przyniesie ulgę cierpiącemu pacjentowi.
O przyczynach powstawania próchnicy
Aby doszło do rozwoju próchnicy muszą jednocześnie zaistnieć cztery czynniki:
bakterie
cukry
podatność zębów
czas
Każdy z nich jest czynnikiem koniecznym, lecz niewystarczającym, do powstania próchnicy.
Bakterie
Głównymi bakteriami odpowiedzialnymi za rozwój próchnicy są L. acidophilus oraz paciorkowce, a z nich najważniejsze to Streptococcus mutans. Inne próchnicotwórcze bakterie to: S. salivarius, S. mitis, S. sanguinis, Enterococcus faecalis. Bakterie te są zdolne do zainicjowania procesu próchnicowego, poprzez wytwarzanie kwasów w wyniku metabolizowania cukrów (głównie kwas mlekowy). Zakwaszone środowisko (pH poniżej 5,5) sprzyja demineralizacji szkliwa.
Ponadto bakterie te uczestniczą w powstawaniu płytki nazębnej. Stanowi ona doskonałe środowisko dla rozwoju bakterii pierwotnie tlenowych, a z czasem względnie beztlenowych.
Cukry
Cukry są podstawą metabolizmu bakterii. Znajdują się w różnych pokarmach w różnych ilościach. Cukry występujące naturalnie w pokarmach mają niewielkie znaczenie dla rozwoju próchnicy. Większą rolę odgrywają rafinowane cukry sztucznie dodawane do pokarmów. Cukry różnią się swoim działaniem próchnicotwórczym. Najbardziej do jej rozwoju predysponują sacharoza, glukoza i fruktoza. Skrobia ma znikomy wpływ na rozwój próchnicy.
Substytuty cukru takie jak aspartam nie wywołują próchnicy.
Bakterie bytujące w płytce nazębnej reagują na zwiększone stężenie cukrów na trzy sposoby:
przyspieszeniem metabolizmu,
skróceniem szlaków metabolicznych ? metabolizm cukrów jest ograniczony tylko do glikolizy i wytworzenia kwasu mlekowego (co prowadzi do zakwaszenia płytki i demineralizacji twardych tkanek zęba),
polimeryzacją cukrów i ich zmagazynowaniem poza komórką (tak powstaje lepki, nierozpuszczalny polimer glukozy mutan, który stanowi główny element spajający płytkę nazębną).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pr%C3%B3chnica_z%C4%99b%C3%B3w#Przyczyny